'नितळ' हे नाव आहे नवीन पिक्चर'चं.. आत्ताच स्टोरी वाचली त्याची.. माझ्या आयुष्याशी अगदि जुळणारी आहे त्या नायिकेची कहाणी..आणि योगायोगाने आज लोडशेडींग ही नाहीय.. आणि शिवाय कामही नाही आलय अजून.. थोडक्यात सांगायचं तर.. आत्ता जे वाटतंय ते लिहायला आवडही आहे अणि सवडही..
त्या पिक्चर मध्ये एक कोड अलेल्या मुलीची गोष्ट आहे.. ती डॉक्टर आहे.. सुंदर आहे.. गुणी मनमिळावू.. पण एक 'कोड आहे' हे वाक्य तिच्या सगळ्या गुणांची माती करुन टाकतो.. आणि अगदी असच होतय माझ्याबाबतीत.. मला कोड नाही पण मी अपंग आहे.. एका पायाने.. अर्थात मी चालू शकते.. फिरु शकते.. कुणाचीही मदत न घेता रोजची कामं करणं मला सहज शक्य आहे.. पण गेले ४-५ वर्ष भरपूर अनुभवतेय.. त्या नायिकेसारखचं.. म्हणजे माझ्या लग्ना संदर्भात.. मि ग्रॅज्युएट आहे.. हुशार आहे.. दिसायलाही चार चौघीं पेक्षा सुंदर आहे.. कमावते बऱ्यापैकी.. प्लॅस आई वडील वेल-स्टेटस असलेले आहेत.. पण या सगळ्या गोष्टी निरर्थक आहेत.. कारण माझा पाय असा आहे..
एक माणूस आहे (आता माणूसच म्हणावं लागतंय.. कारण मुलगा/ तरुण नाही म्हणता येणार.. आणि पुरुष म्हणणं अगदीच ऑड वाटतं.. तर तो माणूस आहे माझ्यासारखाच. हॅन्डिकॅप.. एका पायाने.. तोही शिकलेला.. वेल सेट्ल आहे.. माझ्यासाठी परफेक्ट मॅच.. पण त्याला मी नकोय.. कारण एकच त्याला हॅन्डिकॅप नसलेली मुलगी हवीय.. एकीकडे हि तऱ्हा तर दुसरी कडे अजूनच दुसरी.. साधारण २-३ वर्षापूर्वी एक माणूस मला येऊन भेटलेला.. तो विवाहीत होता.. तरी त्याला माझ्याशी दुसर लग्न करायच होतं.. माझा उध्दार करयचा होता.. साहजिकच मी नाही म्हटलं.. वडीलांशीही कॉन्टक्ट केलेलं त्याने.. जाऊ दे झालं.. अजून एक गेल्या वर्षी संपर्कात आला होता.. हातीपायी धड.. पण शिकलेला होता.. जॉब होता साधासा.. पण त्याच्यापुर्ती ठीक होता.. त्यालाही एक महान सामाजिक कर्य करायच होत.. माझ्याशी लग्न करुन.. त्याला माझ्याशी लग्नाच्या बदल्यात घर हव होत.. तेही मान्य केल.. पण घर मोठंच हव.. मी त्यासाठी लोन काढायचं नाही.. अश्या एक ना अनेक कंडीशन्स होत्या.. झालं एक दिवस मन उडालं.. तस अजूनही बोलतो आम्ही.. पण तेच सगळं.. मग मला वाटतं तोपर्यंत बोलते.. नाहीच तर फोन करायचा बंद करते.. सिंपल..
तर हे अस सगळं.. सगळ्यानिंच बाजार मांडलेला.. हे असंच चालायचं.. चालू दे.. काय फरक पडतो.. प्रत्येक गोष्टीत दोनच ऑप्शन असतात.. + व्हिव ओर - व्हिव.. तेंव्हा मी याचा जास्त विचार करत नाही.. एकतर माझ लग्न होईल.. किंवा मीच या सगळ्या वृत्तींना.. माणसांना.. वैतागून जाईन.. लग्न न करणं सुखाच वाटेल मग मला.. बघूया आता काय होतंय ते..
